เมื่อเรามาถึงอัมพวา และเช็คอินเข้าที่พัก บ้านรักอัมพวา
ซึ่งเราโทรสอบถามก่อนจะมาแล้ว ว่าอนุญาติให้หมาเข้าได้
และไม่ได้คิดค่าใช้จ่ายเพิ่ม ราคาที่พักคืนละ 1,000
เราก็โอนล่วงหน้าก่อนเข้าพักเรียบร้อย
ห้องพักตกแต่งน่ารักดี อบอุ่นดี
ระเบียงริมคลอง มีโต๊ะเล็กๆ และเบาะพิงนอน
สามารถนั่งทานอาหาร ชมบรรยากาศริมคลองได้
หลังจากที่เราเข้านอนกันด้วยความอ่อนเพลีย
จากการเดินทางด้วยรถไฟเมื่อวานเช้านี้ที่อัมพวา เราสองคนแม่-ลูก
ตื่นกันตั้งแต่เช้าเพื่อรอใส่บาตรทางเรือ
เรียกได้ว่า ถ้าใครมาอัมพวา
ไม่ควรพลาดการใส่บาตรแบบนี้นะคะ
นานๆทีได้ตื่นเช้า รับบรรยากาศริมคลอง รู้สึกดีมากๆค่ะ
ชุดใส่บาตรนี่ สั่งทางบ้านพักไว้ 3 ชุด ตั้งแต่ตอนที่เช็คอิน
ตอนออกมาที่ริมคลอง เค้าเตรียมไว้ให้เรียบร้อย
เราก็นั่งรออยู่ซักพักนึง
ระหว่างนี้ก็เตรียมขาตั้งกล้อง อะไรให้เรียบร้อย
นั่น...พระท่านพายเรือมาแล้ว
เรารีบออกไปยกมือไหว้เพื่อนิมนต์ท่าน
ตั้งเวลาถ่ายรูปไม่ทัน
เลยไม่มีรูปตอนใส่บาตร เสียดายจัง
พอหลังจากใส่บาตรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ก็ไปชงกาแฟ หยิบปาท่องโก๋ใส่จานมาทานที่โต๊ะ
แถมด้วยมื้อเช้าเป็นข้าวต้มรวมมิตร อร่อยเลยค่ะ
ส่วนดาด้าก็นั่งชมบรรยากาศริมคลองอยู่ใกล้ๆ
ท่าทางจะดื่มด่ำกับบรรยากาศจริงๆ
แต่งตัวเพื่อเตรียมตัวไปนั่งเรือเที่ยว
เรานัดเรือมารับที่ท่าน้ำตอน 9 โมงเช้าค่ะ
วันธรรมดาแบบนี้ต้องเหมาลำค่ะ 500 บาท
ความจริงคุณลุงขับเรือเค้าจะพาเที่ยวหลายที่ หลายวัด
แต่เราตั้งใจจะไปวัดบางกุ้งโดยเฉพาะ
คุณลุงที่ขับเรือถามว่า แวะวัดจุฬามณีหน่อยมั๊ยหนู ?
ที่นี่มีหลวงพ่อเนื่องที่มรณะแล้วไม่เน่าไม่เปื่อย ก็เลยแวะค่ะ
ฝากดาด้าไว้กับคุณลุงขับเรือ
แล้วก็ขึ้นไปกราบหลวงพ่อเนื่อง
ออกจากวัดจุฬามณี ก็นั่งเรือต่อมายังวัดบางกุ้ง
ถ้ามาทางเรือ เราจะต้องผ่านส่วนที่เลี้ยงสัตว์ต่างๆ
ที่อยู่ในวัดก่อนนะคะ สามารถซื้ออาหารเลี้ยงเค้าได้เท่าที่เห็น มีทั้งแพะ กวาง ม้า ปลา
แต่เราไม่ได้แวะตรงนี้นานเพราะพาหมามาด้วย
รีบลากกระเป๋าผ่านโซนนี้ไป
และข้ามถนนไปฝั่งโบสถ์ปรกโพธิ์ ค่ายบางกุ้ง
เราเดินกลับมาที่เรือมุ่งหน้าไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ
ที่ตลาดบางน้อย ก่อนจะกลับที่พัก
แล้วก็นั่งสองแถวมาท่ารถแม่กลอง
ทีแรกตั้งใจจะมาขึ้นรถ บขส แบบไม่มีแอร์
ก็ลองถามคนแถวนั้น
แต่ปรากฎว่าคนที่ท่ารถตู้บอกให้กลับรถตู้ได้เลย
ให้หมาขึ้นรถได้ด้วย แต่ขอคิดราคาเป็นอีกที่นึง
รวม 150 บาท ซึ่งอี๊ดยินดีจ่ายเลยค่ะ
โชคดีจริงๆที่เค้ารถตู้เค้าให้หมาขึ้นรถได้
ทำให้เรากลับมาถึงกรุงเทพเร็วกว่าที่คิดค่ะ
ขอจบทริปอัมพวาตรงนี้นะคะ
การได้พาหมามาเที่ยว มาทำบุญ ไหว้พระ
นั่งรถไฟ ขึ้นรถ ลงเรือ เป็นการฉีกกรอบชีวิตที่น่าเบื่อ
เป็นประสบการณ์ดี ๆ ที่นานแค่ไหน ก็จะไม่ลืมเลยค่ะ
ดาด้าเป็นหมาที่เป็นเพื่อนเที่ยวได้ดีมาก
ไม่บ่น ไม่เรื่องมาก ไม่อึ ไม่ฉี่เลอะเทอะ ไม่เห่ามั่ว
แม่รักดาด้า หมาอ้วนตัวนี้ที่สุดเลย
ขอบคุณที่อ่านกันมาจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ
หวังว่าจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง ไม่มากก็น้อยค่ะ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น